Bryce Canyon National Park
Om 6u30 gaat de wekker en eten we yoghurt met
granola. Terwijl ik de camper klaarmaak voor vertrek (grijs en zwart water
lozen, waterreservoir vullen) gaat Kim met de kindjes douchen in de douches van
de camping. Om 8u20 parkeren we de camper op een grote parking tegenover de
camping. Van hieruit vertrekken pendelbussen naar het park. Je mag met een
camper maar zeer beperkt rondrijden in Bryce Canyon en je zou er ook zo goed
als zeker geen parkeerplaats vinden. Het systeem van de pendelbussen in het
park werkt heel goed en is aan te raden boven het gebruik van een eigen auto. Een
nadeel is wel dat de bussen maar rijden tot aan Bryce Point. Maar dit is ook
wel het mooiste deel van het park.
Bryce Point
De eerste stop waar we uit de bus stappen is
Bryce Point, het verste punt dat de bus in het park komt. Als je dieper in het
park wilt komen zal je te voet moeten gaan of heb je een auto nodig. Op Bryce
Point heb je een mooi uitzicht van bovenaf over het amfitheater. Het genieten
van dit mooie uitzicht wordt wel verstoord door de busladingen oude mensen met
hun luidruchtige gidsen. Op naar de volgende stopplaats met de pendelbus.
Hier heb je verschillende uitzichten op het amfitheater,
we vinden het hier mooier dan bij Bryce Point en het is hier een heel stuk
rustiger. Voor het verste uitkijkpunt hier moet je nog wel een klein klimmetje
overwinnen.
Sunset Point
Sunset Point is de volgende
stopplaats; Dit is een heel drukke stopplaats vanwaar verschillende
wandelroutes vertrekken. Wij wandelen via de Navajo Loop Trail het amfitheater beneden
in, een wandeling van 2,5 km. Via een serie haarspeldbochten en een smalle slot
canyon (Wall Street) bereiken we de bodem van het amfitheater, bijna 200 meter
lager dan het startpunt. Beneden wandelen we door een vallei met veel ‘bristlecone
pines’. Hier proberen we een identieke foto te nemen zoals we hier 9 jaar
geleden hebben genomen maar nu met twee kindjes erbij. Via een andere serie
haarspeldbochten wandelen we terug naar boven. Fons en Liza wandelen zeer vlot
mee. Verschillende Amerikanen staan met verbazing te kijken en applaudisseren
als wij voorbijwandelen of hun voorbijsteken. Dat is toch wel een beetje raar. Voor
ons is het de normaalste zaak van de wereld dat Fons en Liza vlot kunnen volgen,
toch zeker op dergelijke korte wandelingen. Op de parking zoeken we een
picknickbankje voor de lunch.
Sunrise Point
Het laatste uitzichtpunt waar wij stoppen is Sunrise
Point. Het uitzicht hier vinden wij niet zo spectaculair. Er volgt nog een
korte stop bij het visitor center en bij de souvenirwinkeltjes vooraleer we
door de pendelbus terug aan de camper worden afgezet.
Kodachrome Basin
State Park
Na een kort ritje komen we om 15u30 aan op de
camping van het kleine Kodachrome Basin State Park. Deze camping ligt in een
soort van amfitheater met langs drie zijden omgeven door rotsen. ’s Avonds eten
we pasta met tomatensaus. Het weer slaat ook nog om en er volgt nog een kort
onweer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten